Το Dynabook είναι ένα σχεδιαστικό όραμα του 1968 για ένα φορητό υπολογιστή τύπου τάμπλετ από τον Alan Kay που απευθύνεται σε παιδιά και μπορεί να προγραμματιστεί με στόχο την προσωπική έκφραση και την επεξεργασία της πληροφορίας

Ο μίνιϋπολογιστής PDP11 της DEC θεωρείται κομβικό σημείο γιατί ήταν πολύ δημοφιλής σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, όπου χρησιμοποιήθηκε για την ανάπτυξη του λειτουργικού συστήματος UNIX, της γλώσσας προγραμματισμού C, και κυρίως των προσομοιωτών που επέτρεψαν την ανάπτυξη νέων συστημάτων για τους μικροϋπολογιστές που αναπτύχθηκαν στο τέλος της δεκαετίας του 1970 και έφεραν τον υπολογισμό στα σπίτια και στους απλούς χρήστες.

To Xerox Alto ήταν ένα ενδιάμεσο πρωτότυπο για το Dynabook, που απευθύνεται σε παιδιά, οπότε οι χρήστες στις πρώτες δοκιμές ήταν πολύ συχνά παιδιά από το δημοτικό. Με αυτόν τον τρόπο, το σύστημα διάδρασης με ποντίκι και με γραφικό περιβάλλον που αναπτύχθηκε εκεί απευθύνεται κυρίως σε χρήστες μικρότερης ηλικίας. Ταυτόχρονα, το σύστημα αυτό δεν περιλαμβάνει λειτουργικό σύστημα ή αρχεία και προτρέπει τους μικρούς χρήστες να αναπτύξουν μαζί με την καθοδήγηση του δασκάλου τις εφαρμογές που τους ενδιαφέρουν.

O Altair θεωρείται ο πρώτος δημοφιλής μικροϋπολογιστής και ήταν διαθέσιμος σε οικονομικό κιτ το οποίο ο χρήστης συναρμολογούσε μόνος του και στην συνέχεια θα έπρεπε να αγοράσει και τα σχετικά περιφεριακά εισόδου και εξόδου, όπως ο τηλέτυπος για την είσοδο και έξοδο κειμένου, τα οποία κόστιζαν ακόμη περισσότερο. Ήταν όμως πολύ πιο προσιτός από τους μίνιϋπολογιστές εκείνης της εποχής και επιπλέον ήταν διαθέσιμοι με την επίσης προσιτή γλώσσα προγραμματισμού BASIC.

Το πρώτο προϊόν της εταιρείας Apple ήταν το Apple I Computer και κυκλοφόρησε σε μορφή κιτ απευθυνόμενο στους σοβαρούς χομπίστες της εποχής, οι οποίοι θα έπρεπε να είχαν τις γνώσεις και την διάθεση να συνδέσουν την βασική πλακέτα με κάποιο πληκτρολόγιο και περιφερειακά.

Ο δεύτερος μικροϋπολογιστής της Apple ήταν άμεσα διαθέσιμος σε συναρμολογημένη συσκευασία με πληκτρολόγιο και είχε εισόδους και εξόδους για περιφερειακά, όπως δίσκοι και οθόνη, αλλά αυτά δεν ήταν απαραίτητα για την βασική λειτουργία του, αφού μπορούσε να συνδεθεί σε τηλεόραση και να αποθήκευση προγράμματα σε ένα μαγνητόφωνο κασέτας ήχου, οπότε το κόστος ήταν χαμηλό και έγινε αμέσως δημοφιλής, ενώ έμεινε σε παραγωγή για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια.

Οι πρώτοι προσωπικοί υπολογιστές της δεκαετίας του 1970 δεν είχαν κάποιο γραφικό περιβάλλον για το λειτουργικό σύστημα, αντίθετα είχαν γραμμή εντολών καθώς και έναν μεταγλωττιστή ως βασική διάδραση με τον χρήστη, με αποτέλεσμα μια ολόκληρη γενιά που μεγάλωσε με αυτούς τους υπολογιστές να έχει αποκτήσει μεγάλη οικειότητα με τις γλώσσες προγραμματισμού.

Ανάμεσα στις πολλές διαφορετικές χρήσεις του υπολογιστή ως εργαλείο (π.χ., επεξεργασία κειμένου, σχεδίαση, κτλ.), ξεχωρίζει η περίπτωση του VisiCalc που είναι το πρώτο δημοφιλές εργαλείο επεξεργασίας υπολογιστικών φύλλων, το οποίο μεταφέρει από το χαρτί στην οθόνη του υπολογιστή μια πολύ βασική διεργασία που κάνουν οι εταιρείες και τα νοικοκυριά για τη διαχείριση των οικονομικών τους.

To Βρετανικό κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο BBC πιστό στο όραμα του να προσφέρει εκπαιδευτικά προγράμματα για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης χρηματοδότησε την κατασκευή ενός μικροϋπολογιστή που θα ήταν διαθέσιμος σε όλα τα σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης μαζί με συνοδευτικά βιβλία, λογισμικό και τηλεοπτικά προγράμματα.

Η προσιτή τιμή του μικροϋπολογιστή Commodore 64 τον έκανε δημοφιλή σε περισσότερο από δέκα εκατομύρια χρήστες, οι οποίοι εκτός από την αγορά λογισμικού και περιφερειακών, δημιούργησαν μια κοινότητα ερασιτεχνικής δημιουργίας και ανταλλαγής προγραμμάτων και παιχνιδιών, που διατηρήθηκε ως μέρος της ψηφιακής κουλτούρας και μετά την απόσυρση αυτού του μοντέλου.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 το τερματικό μίνιτελ στην Γαλλία συνδέεται με την οικιακή τηλεφωνική γραμμή και παρέχει υπηρεσίες που θα εμφανιστούν στο WWW τουλάχιστον δέκα χρόνια αργότερα, όπως αναζήτηση τηλεφωνικού αριθμού, αποστολή μηνυμάτων, κράτηση θέσεων, ενημέρωση και ψυχαγωγία.

To RaspberryPi είναι ένας μικρός σε μέγεθος και προσιτός οικονομικά υπολογιστής, με έμφαση στην εκμάθηση προγραμματισμού από νέους χρήστες και ειδικά από παιδιά, που συνδέεται απευθείας στην τηλεόραση του χρήστη.